Ben O gün Öldüm Gülüm
ve her o gün, bir daha ölürüm
O gün bir öylesine gündü kiminiz için,
işte öyle
sıradan yavan
ve mesai saatlerinin arasında ,iş arama ,ya da kaybetmeme koşusunda yitip gitti.
Bitmesi de gerekirdi normal olarak ,
öyle aylar boyu süren günler olmaz ki .
Bitmedi benim günüm veya sizinki de belki.
Yine bir keskin iç bulantısı hakimdi.
İçimin havası Ankara’nın 78 kömür karası kışı gibi ağırdı.
Aydınlık görmememi sağlamıyor,köy irisi kuru şehir kasvete hakimim derken , bulunduğum/doğduğum o sevgili o deniz şehiri beni ferahlatamıyordu.
Ben her sene iki kere böyle olurum ,bekliyordum bu kasveti ve hiçte gecikmeden geldi oturdu en güzel yerime,kalbime ve komut yolladı beyine i” ben bugün kan pompalamıyorum,sen bir hal çaresini buluver benim aklım başka bir yerlerdeyken görevimi yapamayacağım.”
Beyin her zaman ki akılcı tavrıyla bu duygusal çocuk kalbe yanıt verdi
” saçmalama,insanlar öldü diye sende ölümü düşünemezsin ve ölü sevicilik-nekrofili uymaz sana.”
ve bu çatışma kolay bitmez bilirim.
Kalbimin sesini dinleyerek sizlere bir daha aktarmak , ummak, paylaşmak...
Sen Yanmazsan/Ben Yanmazsam/nasıl çıkar karanlıklar aydınlığa
Tamam da Nazım Baba
Nerede o aydınlık
Her yer makbergibi zifiri karanlık
Ve nerede güzel insanlar
Korkuyorum, çok korkuyorum
Ancak emin değilim ki bu işin sonu güzel olacak
Demek isterdim bilge bir edayla
”Her şey Güzel olacak”
2 temmuz 1993 Pakistan’da iken ekrandan gördüm
ve İnönü’yü düşününce rahatladım mutlaka çözerdi mutlaka bir şeyler yapar
o Madımak Adlı kalleş mekanı bir” Sivas Ellerinde Türküm Çalınır”a döndürmezdi.
Yapmadı,yapamadı,yaptırmadılar,
küstüm ona kırıldım çok ağladım ve hiçbir şey değil benimkisi biliyorum.
35 aydın kişi mezara girdi,100 kişi hapse atıldı ve toplum ikiye ayrıldı ne yazık.
Birilerince “ Unutmak ve af etmek iyilerin öcüdür” denmiş.
Öç almak istemiyorum,
unutamıyorum bir insanın diğerine yapabileceği en büyük kötülüğü hem de din adına yapmasını.
Ve bu din eksenli zihniyetin ülkemi 8 yıldır idare etmesine.
Menemen olayı benzeri bir anti laik kalkışmanın Maraş gibi bir ayrımcılıkla desteklenmesi, Çorumda tohumlanıp Sivasta boy vermesidir bu katliam.
Ve alevi olmasam da sünni Müslüman kimliğim engel değildir çığlığıma ölenlere,
hapiste çürüyecek veya asılacaklara ,
kendi notalarımla bestelediğim requiemi mırıldanmama
ve farklı değildir asla inandıkları için ölenlere, ergenekonlarda yatanlara duyduğum hüzünle.
Sivas’ı ,
Uğur ‘u unutamıyorum
ve tarihin 90ların ilk yarısında tekrar yazıldığını ,
kanla sabitlendiğini duyumsuyorum.
Ve sizlerle Sivas’ta katledilen Metin Altıok’un dizeleriyle yiten canları anmak istiyorum
Günlerden öyle bir gündü
Üstüne tarih düştüğüm
Gözümün önüne geldi birden
Balkıyan güzel yüzün
Ve yüreğim yandı söndü
Ter bastı avuçlarımı
Bir işlek kovan uğultusu
Kapladı kulaklarımı
Uzandım usulca cigarama
Yavan ömrüme katık
Ben O gün öldüm gülüm
Bir daha ölmem artık
